prawdy i mity

PRAWDY I MITY 

1. Czy to prawda, że ziemniaki tuczą?

Nieprawda. Same ziemniaki nie tuczą. 100g ziemniaków dostarcza organizmowi 90kcal, głównie w postaci lekkostrawnych i dobrze przyswajalnych przez organizm węglowodanów, a zwłaszcza skrobi. Natomiast bardzo ważny jest dodatek do tych ziemniaków wszelkiego typu sosów i mięs. To zwykle one tuczą. Jeżeli w skład sosu wchodzi smażony boczek, śmietana, mięso, mąka to zwykle jest on wysokokaloryczny i ciężkostrawny. Ziemniaki same w sobie są bardzo zdrowe. Dzięki dużej zawartości składników mineralnych o charakterze zasadowym, równoważą kwasotwórcze oddziaływanie na organizm produktów zbożowych i mięsnych. 

2. Czy to prawda, że żywność podgrzewana w kuchence mikrofalowej jest szkodliwa dla zdrowia?

Nie. Posiłki przygotowywane z wykorzystaniem energii mikrofalowej są ogrzewane w wyniku przekształcenia energii pola elektrycznego w energię cieplną. Żywność zawiera cząsteczki, które nie są elektrycznie obojętne. Mikrofale po wniknięciu do produktu oddziałują z dipolami i jonami zawartymi w żywności, a szczególnie najpowszechniej występującą wodą. W polu elektrycznym dipole zostają wprowadzone w ruch. Powoduje to wytwarzanie ciepła przez tarcie cząsteczek. Im więcej dipoli jest w produkcie, tym szybciej się ogrzewa. Stąd też najłatwiej ogrzewają się potrawy zawierające znaczną ilość wody.
Mikrofale nie mogą wchodzić w reakcje z żywnością ich energia jest zbyt mała żeby rozbić wiązania chemiczne i wywołać reakcje prowadzące do powstawania toksycznych związków w żywności.

3. Czy osoby z nietolerancją laktozy mogą jeść jogurty?

Nietolerancja taka jest spowodowana brakiem enzymu, który rozkłada laktozę do cukrów prostych. Dlatego po spożyciu świeżego mleka mogą wystąpić u takich osób biegunki, wzdęcia i bóle brzucha. Można jednak uniknąć objawów wywołujących niedyspozycje pokarmowe, jeśli regularnie pije się napoje fermentowane. Zawarte w nich żywe bakterie 
fermentacji mlekowej wspomagają trawienie, gdyż dostarczają organizmowi brakującego enzymu. Poza tym mają zdolność do zasiedlania przewodu pokarmowego i przeżywania w nim przez dłuższy czas. 

4. Czy najlepsze do smażenia są oleje virgin?
Tłuszcz używany do smażenia wchłaniany jest przez smażony produkt i ostatecznie spożywany jako jego integralna część. Do krótkotrwałego smażenia poleca się oleje o wysokiej wartości odżywczej (rzepakowy, kukurydziany, sojowy) i zaleca się ich wylewanie po każdym cyklu smażenia. Nie należy natomiast smażyć na olejach typu virgin, ponieważ zawarte w nich cenne żywieniowo składniki ulegają bardzo szybkiemu rozkładowi, nawet w wyniku krótkotrwałego smażenia. Nie znaczy to, że oliwa z oliwek nie nadaje się do smażenia. Należy wybierać oliwę bez określenia na etykiecie: extra virgin, czy virgin.

5. Czy to prawda, że czerwone wino zapobiega chorobom serca?
Poniekąd tak. Wino czerwone jest wyjątkowo bogatym źródłem związków polifenolowych. Flawonoidy są uważane za bardzo cenne antyoksydanty. W organizmie ochraniają przed utlenianiem nienasycone kwasy tłuszczowe w komórkach naszego ciała i strukturach błonowych. Wpływają na gospodarkę cholesterolową, zapobiegając wzrostowi poziomu złego cholesterolu. Dlatego uważa się, że flawonoidy są skuteczne w profilaktyce chorób miażdżycowych. Związki te wykazują ponadto działanie przeciwnowotworowe. 

6. Czy to prawda, że można zmniejszyć efekt wzdymający fasoli gotując ją bez przykrycia? 
Tak. Rośliny strączkowe np. fasola, groch, soja, soczewica zawierają tzw. oligosacharydy gazotwórcze, które wywołują często dyskomfort po spożyciu. Dzieje się tak dlatego, że organizm ludzki nie posiada enzymu, który mógłby te związki rozłożyć. Cukry te nie są trawione i przyswajalne przez człowieka. Aby się ich pozbyć należy nasiona strączkowe przed gotowaniem moczyć zalewając je wrzącą wodą w stosunku 4:1 i pozostawiając na ok. 2-3 godz. Namoczone nasiona należy gotować w świeżej wodzie w naczyniu bez przykrycia. Umożliwia to uwalnianie się z nasion wydzielanego podczas gotowania, szkodliwego cyjanowodoru – produktu rozpadu enzymatycznego glikozydaz. Należy pamiętać, że nasiona fasoli, bobu, grochu, soczewicy i soi należy zawsze gotować do miękkości. W niedogotowanych gromadzą się szkodliwe substancje antyodżywcze.

7. Czy rację mają osoby odchudzające się jedząc jeden posiłek dziennie?
Absolutnie nie. Obfity posiłek doprowadza do przeładowania żołądka. W taki sposób sami stwarzamy sobie świetne tendencje do powstawania otyłości, gdyż niemożliwe jest spalenie bardzo dużej ilości pokarmu na raz. Fizjologia udowodniła też, że spożywanie większej liczby posiłków tj. 4-5 w ciągu dnia umożliwia lepsze wykorzystanie białka z diety. Spożywanie białka w 1 lub 2 posiłkach powoduje, że zostaje ono zużyte na cele kataboliczne – ulega utlenieniu w celu uzyskania energii. Nie jest zaś przeznaczane na cele anaboliczne (budulcowe) – jak być powinno. Poza tym organizm uczy się bardzo szybko magazynować nadwyżki pokarmów na okresy kiedy nie będzie dowozu energii. A to już prosta droga do przyrostu masy ciała.

8. Czy owoce i warzywa można jeść w ciągu dnia bez ograniczeń?
Niestety nie. Nie ma takiego rodzaju żywności (oprócz wody), który można byłoby spożywać w ilościach nieograniczonych. Każdy pokarm ma jakąś wartość odżywczą i kaloryczną, a każdy z nas nie powinien spożywać więcej energii niż wynosi jego zapotrzebowanie energetyczne. Owoce to przede wszystkim źródło witamin i minerałów, ale nie można zapominać, że dostarczają nam dużej ilości węglowodanów. W owocach przeważają węglowodany proste, które są bardzo szybko wchłaniane i wykorzystywane przez organizm. Jednak w ich spożyciu należy zachować umiar. Bezpieczniejsze pod tym względem są warzywa i w ciągu dnia, należy jeść ich ok. 2 razy więcej niż owoców.
9. Ostatni posiłek w ciągu dnia trzeba zjeść najpóźniej o 18.00

Wszystko zależy od tego, o której kładziesz się spać. Podstawową zasadą jest, by ostatn posiłek (kolację) zjeść na ok. 3–4 godziny przed snem. Osoba, która kładzie się spać ok. godz. 21, powinna zjeść kolację ok. godz. 18. Ten, kto spać kładzie się ok. północy powinien zjeść kolację ok. 20–21. Ważne jednak, by była ona posiłkiem małym i lekko strawnym (ok. 15–20 proc. dziennej porcji kalorii). Jeśli jesteś na diecie 1000 kcal, to na kolację nie powinnaś zjeść więcej niż 150–200 kcal.

10. Dziecko z nadwagą jest bardziej zagrożone otyłością w życiu dorosłym niż szczupłe

Wiele dzieci wyrasta z nadwagi, jednak nadwaga w dzieciństwie zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia otyłości w wieku dorosłym. Duże znaczenie ma tu wiek dziecka, w jakim zaczyna ono mieć nadwagę. Warto wiedzieć, że nowe komórki tłuszczowe tworzą się intensywnie do 2. roku życia oraz w czasie pokwitania i w tych okresach należy szczególnie dbać o dietę. Raz powstała komórka tłuszczowa nigdy nie zanika, a więc im więcej komórek tłuszczowych powstanie w ciele dziecka, tym łatwiej w przyszłości utyje, kiedy choć trochę odejdzie od zasad zdrowej i niskokalorycznej diety. Ponadto dzieci z nadwagą mają złe nawyki żywieniowe, lubią słodycze, chipsy i prowadzą mało aktywny tryb życia. Takie przyzwyczajenia nasilają się w wieku dorosłym, a one mają kluczowy wpływ na naszą wagę.

11. Pijąc soki owocowe, można dość szybko przytyć

Prawda. Wiele osób liczy tylko te kalorie, które zjadło. Ale liczyć trzeba kalorie z napojów. Soki owocowe w 100 gramach mają zwykle ok. 40–45 kcal/100 ml), a rzadko pije się 100 ml soku dziennie. Jeśli w ciągu dnia wypijesz 1 litr soku, to dostarczysz ok. 400–450 kcal. W ciągu miesiąca można w ten sposób zwiększyć ilość dostarczonych kalorii aż o 12–13 tys., co odpowiada ok. 1,5–2 kg tkanki tłuszczowej. Pijąc codziennie litr soku i nie wliczając go do swojego dziennego bilansu kalorycznego, możesz w ciągu miesiąca przytyć aż 2 kg.

12. W czasie odchudzania z diety trzeba wykluczyć pieczywo

Fałsz. Chleb może być elementem dobrze zbilansowanej diety odchudzającej, ale można go jeść w kontrolowanych ilościach. W ciągu dnia wystarczą 1–2 cienkie kromki chleba albo 1 bułka z ziarnami. Pieczywo pełnoziarniste ma wprawdzie podobną ilość kalorii jak biały chleb, ale zawiera więcej witamin i składników mineralnych, a dzięki dużej zawartości błonnika daje większe poczucie sytości. Można więc zjeść mniej kalorii, a na dłużej się najeść. Ilość kalorii w kromce chleba zależy nie tylko od tego czy jest to pieczywo żytnie, czy pszenne, z ziarnami czy bez, ale od wagi kromki. Jeśli chleb żytni razowy pokroimy na cienkie kromki, to 1 kromka będzie miała ok. 70 kcal (przy wadze 35 g), ale jeśli ukroimy kromki trochę grubsze, to ona może mieć nawet ponad 100 kcal (przy wadze kromki powyżej 45 g).

źródło: superlinia.pl